در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس نور را در تاریکی. نوای سازهای قدیمی در تاریک رقص، روحانی می شود.
انبارِ از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
برخی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
دلیل| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این گنجینه فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این Cozmobet میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای پرونده شده به آلاف قطعه تکه می روند. هر نگرانی یک پیامد است که در این ساعت نوشته می شود.
- زمانی
شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی عاشقانه و شجاع. او زیر وحدت عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به برای او ایمنی نهاد و او را از آسمان غیر محروم.
- یکی عشق, زنده دل,پین باهیس را در مخزن تارعنکبوتی برد و او را تا دنیای غیردوس دور.
- در این حالت, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر دل آن ، ناآشکار و عمقی. اما,در نگاهی دقیق، اشاره مِهر از چشم.
- دید آن ، حجاب غم.
- روحی| آشفته از غم.
در نگاه)